Hapkido (Korea)
Hapkido (Korea) is een Koreaanse krijgskunst. Het is een vorm van zelfverdediging waarbij gebruik wordt gemaakt van klemmen, drukpunten, worpen, trappen en stoten. Beoefenaars van Hapkido trainen om de technieken van andere krijgskunsten af te slaan. Er zijn ook traditionele wapens zoals korte stok, touw, nunchaka’s en zwaard. Hapkido richt zich op zowel korte als lange afstandsgevechten. Door goed voetenwerk en het lichaam goed te gebruiken probeert men om sterkere tegenstanders de baas te zijn.
– geen weerstand (Hwa)
– cirkel principe (Won)
– Water/harmonie principe (Yu)
Hwa, of geen weerstand, is de kunst om ontspannen. Als een tegenstander een hapkido student tegen de borst duwt, dan zal deze geen weerstand bieden maar naar achter stappen en van het voorwaarts momentum van de tegenstander gebruik maken om deze ten val; te brengen. Won, het cirkel principe, is een manier om momentum te winnen en om vervolgens de technieken op een natuurlijke wijze tot uitvoer te brengen. Als een tegenstander aanvalt in een rechte lijn, dan vangt de hapkido student deze aanval en om vervolgens met een rond patroon de kracht van de tegenstander tegen hem te gebruiken. Yu, het water principe, kan worden uitgelegd als de kracht van het water. Hapkido is een zachte sport en is niet 100% afhankelijk van kracht. Net zoals water is het zacht om aan te raken. Net als water is Hapkido aanpasbaar.
voorwaartse trap >>> zijwaartse trap
voorwaartse trap >>> achterwaartse trap
voorwaartse trap >>> rondwaartse trap
voorwaartse hieltrap >>> rondwaartse trap
lage zijwaartse trap >>> hoge zijwaartse trap
Geschiedenis
De geboorte van het moderne hapkido kan worden getraceerd naar een groepje Koreaanse nationaliseten in de post Japanse koloniale periode van Korea dat onder leiding stond van Choi Yong Sul. Zijn prominentste studenten waren Suh Bok Sub, Ji Han Jae, Kim Moo Hong en Myung Jae Nam. Choi Yong Sul was als kleine jongen naar Japan gestuurd en hij kwam terug naar Korea met technieken die lijken op een voorloper van Aikido. Een controversieel verhaal zegt Choi dat op 11-jarige leeftijd werd geadopteerd door Takeda Sokaku. Hij woonde en trainde meer dan 30 jaar samen met de meester in een dojo op de Shin Shu berg. Dit verhaal wordt tegen gesproken door mensen die zeggen dat Choi maar een eenvoudige werker in het huis van Takeda. De waarheid ligt ergens in het midden, zoals altijd. Choi´s eerste student was Suh Bok Sub en hij was de eerste die een doho heeft geopend. In 1948, toen Suh Bok Sub nog in de 20 was, had hij al de zwarte band in judo behaald en was hij afgestudeerd aan de Universiteit van Korea. Nadat hij Choi zichzelf succesvol zag verdedigen tegen een groep mannen, vroeg hij Choi of hij hem ook deze krijgskunst wilde leren. In 1951 opende Suh de eerste echte dojang en noemde deze de Koreaanse Yu Kwan Sool Hapki Dojang. Het eerste symbool, ontworpen door Suh, wat werd gebruikt om deze krijgskunst aan te duiden was een naar inwaarts pijlpunt. Tijdens deze periode werkte Choi als bodyguard voor de Suh´s vader die een congreslid was. Suh claimt dat hij en Choi in 1959 besloten om de naam te verkleinen tot hapkido.Principes
Op de hard/zacht schaal van vechtsporten, staat hapkido ergens in het midden. Het gebruikt de zachte technieken uit het jiujitsu en de harde technieken uit het taekwondo. Hapkido is een eclectische krijgskunst en verschillende hapkido scholen passen de verschillende technieken toe. Sommige kerntechnieken worden gebruikt in iedere school en alle techneiken moeten de drie principes van hapkido volgen:– geen weerstand (Hwa)
– cirkel principe (Won)
– Water/harmonie principe (Yu)
Hwa, of geen weerstand, is de kunst om ontspannen. Als een tegenstander een hapkido student tegen de borst duwt, dan zal deze geen weerstand bieden maar naar achter stappen en van het voorwaarts momentum van de tegenstander gebruik maken om deze ten val; te brengen. Won, het cirkel principe, is een manier om momentum te winnen en om vervolgens de technieken op een natuurlijke wijze tot uitvoer te brengen. Als een tegenstander aanvalt in een rechte lijn, dan vangt de hapkido student deze aanval en om vervolgens met een rond patroon de kracht van de tegenstander tegen hem te gebruiken. Yu, het water principe, kan worden uitgelegd als de kracht van het water. Hapkido is een zachte sport en is niet 100% afhankelijk van kracht. Net zoals water is het zacht om aan te raken. Net als water is Hapkido aanpasbaar.
Technieken
Hapkido is een uitgebreide vechtstijl en tracht zo breed mogelijk over te komen. Er wordt dan ook doelbewust niet getraind op specifieke technieken. Er worden vele tactieken geleerd ten aanzien van slagen, worpen en klemmen. Sommige stijlen richten zich ook op de grondgevechten en dan voornamelijk op het ontsnappen uit grepen.Trappen
De grote variëteit aan trappen in hapkido maken de sport echt Koreaans. Taekwondo trappen lijken erg veel op de vele trappen die terugkomen in hapkido hoewel de nadruk ligt op de ronde beweging. In contrast met de meest moderne taekwondo stijlen wordt er veel onder het middel getrapt en geveegd. De meest voorkomende trap is de lage hieltrap. Een trap wordt vooral gegeven om veel kracht achter de beweging te zetten in plaats van het snel terugtrekken van het been. Traditioneel werd er alleen getrapt op het onderlichaam maar door de opkomst van andere krijgskunsten werd er ook getrapt naar het hoofd. De meeste vormen van hapkido hebben een serie dubbele trappen die worden gebruikt om de balans te bewaren. Een voorbeeld van een dubbele trap serie:voorwaartse trap >>> zijwaartse trap
voorwaartse trap >>> achterwaartse trap
voorwaartse trap >>> rondwaartse trap
voorwaartse hieltrap >>> rondwaartse trap
lage zijwaartse trap >>> hoge zijwaartse trap